VINI RE: rezultatet me thyesorë rrumbullakosen në 1/64-ën më të afërt. Për të pasur një përgjigje më të saktë, ju lutem selektoni “decimal” që ndodhet në opsionet mbi rezultatin.
VINI RE: Mund të shtoni apo pakësoni përpikmërinë e kësaj përgjigje duke selektuar numrin me shifrat më të rëndësishme që ndodhet në opsionin mbi rezultatin.
VINI RE: Për të pasur një rezultat puro decimali, ju lutem selektoni “decimal” që ndodhet në opsionet mbi rezultatin.
Ndonëse në fillim u përkufizua si pika e ngrirjes së ujit (dhe më pas si pika e shkrirjes së akullit), shkalla e Celsusit është tashmë zyrtarisht një shkallë e prejardhur, e përkufizuar në lidhje me shkallën e temperaturës Kelvin .
Zeroja në shkallën Celsus (0°C) tashmë përkufizohet si ekuivalenti i 273.15 K, me një diferencë në temperaturë prej 1 gradë celsiusi, i barabartë me diferencën e 1K, që do të thotë se përmasa e njësisë në secilën shkallë është njësoj. Kjo do të thotë se 100°C, që më parë përkufizohej si pika e vlimit të ujit, tani përkufizohet si ekuivalenti i 373.15 K.
Shkalla e Celsusit është një sistem intervalesh por jo një sistem përpjesëtimi, kjo do të thotë se ndjek një shkallë relative dhe jo një shkallë absolute. Kjo mund të shihet sepse intervalet e temperaturave midis 20°C dhe 30°C janë njësoj si ajo midis 30°C dhe 40°C, por 40°C nuk ka dyfishin e energjisë së ngroh
Rømer-i është një shkallë temperature e emërtuar pas astronomit danez Ole Kristensen Rømer, i cili e propozoi në vitin 1701. Në këtë shkallë, zeroja u vendos në fillim duke përdorur shëllirë të ngrirë. Pika e vlimit të ujit u vendos si 60 gradë. Rømeri më pas pa se pika e ngrirjes e shëllirës ishte gati në 1/8 e rrugës (rreth 7.5 gradë) midis këtyre dy pikave. Pra, ai e përkufizoi sërish pikën më të ulët të caktuar si pikën e ngrirjes në pikërisht 7.5 gradë. Shpikësi i shkallës Fahrenhait, Daniel Gabriel Fahrenhaiti mësoi për punën e Rømerit dhe e shtoi numrin e divizionit me një faktor katërsh dhe doli në përfundimin që sot njihet si shkalla e Fahrenhaitit.