Imperiale Gallons
Eenheid:
- Volume/dichtheid
Wereldwijd gebruik:
- Verenigd koninkrijk, Ierland, Canada, Guyana
Beschrijving:
De imperiale gallon is een eenheid voor het meten van een hoeveelheid vloeistof of de capaciteit van een container voor het opslaan van vloeistof, niet de massa van een vloeistof. Dus kan een gallon van een vloeistof een andere massa hebben dan een liter van een andere vloeistof.
Een vloeibare imperiale gallon wordt gedefinieerd als 4,54609 liter, en neemt bijgevolg een ruimte van ongeveer 4.546 kubieke centimeter (grofweg 16,5 kubieke cm).
De Amerikaanse vloeibare gallon en de Amerikaanse droge gallon zijn verschillende eenheden gedefinieerd door verschillende middelen. De Amerikaanse vloeibare gallon wordt gedefinieerd als 231 kubieke inch en komt neer op ongeveer 3.785 liter. Een imperiale gallon is gelijk aan ongeveer 1,2 Amerikaanse vloeibare gallon.
De Amerikaanse droge gallon is een historische maat toegepast op een hoeveelheid graan of andere droge grondstoffen. Wordt niet veel meer gebruikt, maar werd het meest recent gedefinieerd als 268.8025 kubieke inch.
Definitie:
Het imperiale gallon (uit het Verenigd Koninkrijk) wordt gedefinieerd als 4.54609 liter.
Afkomst:
De gallon is een oude eenheid voor het meten van volume of capaciteit en heeft vele variaties gehad, zowel geografisch als op basis van welke substantie gemeten werd
In 1824 werd in het Verenigd Koninkrijk de imperiale gallon gedefinieerd als het volume van 10 pond gedestilleerd water gewogen met behulp van een bepaalde methode onder specifieke atmosferische omstandigheden. De IJkwet van 1963 verfijnde de originele beschrijving als de ruimte bezet met 10 pond (4,5 kg) van gedestilleerd water met een dichtheid van 0,998859 g/ml gewogen in lucht met dichtheid van 0,001217 g/ml tegen gewichten met als dichtheid 8,136 g/ml
Sinds de Ijkwet van 1985, werd de Britse gallon officieel gedefinieerd als 4,54609 liter
Gemeenschappelijke referenties:
- Een standaard biervat in het Verenigd Koninkrijk bevat 11 imperiale gallon.
- Een imperiale gallon benzine brengt een typisch Britse 4-deurs familieauto (zoals de Vauxhall / Opel Astra 1.4i) een gemiddelde van 46,3 mijl verder (74.5 Km).
- Een imperiale gallon benzine brengt een Porsche 911 (996) een gemiddelde van 23,9 mijl verder (38,5 Km).
Gebruikscontext:
Als reactie op een EU-richtlijn, werd het imperiale gallon verwijderd uit de lijst van legaal gedefinieerde meeteenheden voor handel en officiele doeleinden, in Ierland in 1993 en in het Verenigd Koninkrijk in 1994.
Nochtans wordt een gallon nog steeds officieel gebruikt als een secundaire of aanvullende eenheid. Het wordt algemeen gebruikt als een verwijzing naar een hoeveelheid benzine, en in de handel voor vloeistoffen voor consumptie, zoals bier dat wordt verkocht in vaten, of kleinere vaten die bestaan uit veelvouden van een imperiale gallon.
Het imperiale gallon wordt ook frequent gebruikt in het Verenigd Koninkrijk om de capaciteit van containers te beschrijven die grote hoeveelheden vloeistoffen bevatten zoals bv. regentonnen.
In Canada wordt het imperiale gallon voornamelijk gebruikt in verwijzing naar brandstofverbruik. Benzine wordt verkocht per liter, maar brandstofverbruik wordt vaak uitgedrukt in de vorm van mijl per gallon.
Samengestelde eenheid:
- Imperiale gallons kunnen verwijzenen naar een meervoud van verschillende eenheden, maar de éénheid naar waar het meest verwezen wordt in het Verenigd Koninkrijk is pint.
- Eén Imperiale gallon = 8 pint
Veelvouden:
- 36 Imperiale gallons = 1 Imperiaal (Brits) vat