Ուշադրություն՝ կոտորակային արդյունքները կլորացվում են 1/64 ամենամոտ թվին: Ավելի ճշգրիտ պատասխանի համար արդյունքներից վերև տրված տարբերակներից ընտրեք «տասնորդական»-ը:
Ուշադրություն՝ դուք կարող եք մեծացնել կամ փոքրացնել այս պատասխանի ճշտությունը՝ ընտրելով արդյուքներից վերև տրված պահանջվող նշանակալի թվերից մեկը:
Ուշադրություն՝ մաքուր տասնորդական արդյունքի համար՝ արդյուքներից վերև տրված տարբերակներից ընտրեք «տասնորդական»-ը:
Ռյոմերի ջերմաստիճանային
սանդղակը, որը կրում է դանիացի աստղագետ Օլե Քրիստենսեն Ռյոմերի անունը, առաջարկվել
է 1701թ.-ին: Այս սանդղակում որպես զրոյական կետ վերցվել է աղաջրի սառելու ջերմաստիճանը:
Ջրի եռման ջերմաստիճանը վերցվել է 60 աստիճան: Ռյոմերը հետո տեսավ, որ մաքուր ջրի
սառելու աստիճանը երկու կետերի միջև եղած հեռավորության համարյա մեկ ութերորդն է (մոտ
7.5 աստիճան), և ապա վերասահմանեց սանդղակի ներքին ֆիքսված կետը՝ որպես ջրի սառելու
ջերմաստիճան: Ֆարենհեյտի սանդղակն առաջարկող Դանիել Գաբրիել Ֆարենհեյտը Ռյոմերի աշխատանքներից
իմացավ բաժանումների թվի չորսով մեծացման մասին և ստեղծեց այն, ինչն այժմ անվանվում
է Ֆարենհեյտի սանդղակ:
Չնայած,
որ Ցելսիուսի սանդղակն ի սկզբանե սահմանված էր ջրի սառելու կետով (և ապա՝ սառույցի Հալման
կետով), այն հիմա ածանցյալ սանդղակ է, որը որոշվում է Կելվինի
ջերմաստիճանային սանդղակի հետ հարաբերությամբ:
Ցելսիուսի
սանդղակի զրոն (0 °C) այժմ սաhմանվում է հավասար 273.15 K-ի, 1
աստիճան C ջերմաստիճանների տարբերությունը,
հավասար՝ 1 K տարբերությանը, ինչը նշանակում է, որ յուրաքանչյուր սանդղակի միավորի
չափը նույնն է: Դա նշանակում է, որ 100
°C-ը, որը նախկինում սահմանված էր որպես ջրի եռման կետ,
այժմ հավասար է 373.15
K-ի: